بازم در دلم هزار و یک معما گفتم ام. 

امشبم باز هزاران بار جمعه را گفته ام. 

از درس سخت انتظار تان هزاران املاء گفته ام . 

ز غم هجران تو هزاران انشاء گفته ام.

هر چند که من بدون شما مرده ام.

آقا…اما باز جمعه را نفس کشیده ام .

عمریست که تخته ی سیاه روزگار مرا مینگری ،

من تصمیم که نه …آقا ازغیبت کبری نوشته ام.

جان من به فدایتان آقا…

شما بیا من این شعر را به شوق دیدار تان نوشته ام .

آقا از عمق چشمان من این بغض سنگین رابخوان ،

من نغمه ای بلند اما ناخوانده ام .

آقا…شما ببخش که من با خط بدم

هزاران بار شما را نوشته وباز تنها مانده ام . 

سرتاسر الفبای انتظار شما عشق بود آقا…

امامن بدون الفبا نوشته ام .

آقا جانم… شما فقط بیا که من…

با عشق شما زنده ام.